Kirkjurnar eru mistækar en Kristur frábær

Ég sagði mig úr þjóðkirkjunni árið 1997 þegar ég tók þátt í því að stofna Íslensku Kristskirkjuna. Ég hef ekki séð eftir því. Ég er þeirrar skoðunar að boðskapur Jesú Krists sé svo frábær að ekki megi útvanta hann eins og gert var í ríkum mæli í biskupstíð Ólafs Skúlasonar. Þá fór margt úr böndunum. Vikið var frá mikilvægum atriðum trúarinnar, ekki síst á siðferðissviðinu. Þá lagðist vetur yfir þjóðkirkjuna og enn örlar lítið á vorinu, því miður. 

Jesús Kristur er aðalatriðið, kirkjan er það ekki. Hún er "afurð" kenningar hans og lífs. Henni var falið að kynna mannkyni boðskap hans. Þar krefst Drottinn trúmennsku umfram allt. Kirkjan er ekki vettvangar alls konar tilraunastarfsemi í framanlegum kenningum. Orð Krists skulu standa, þótt skipulagi og starfsaðferðum megi breyta.

Mér er hlýtt til þjóðkirkjunnar og á þar marga góða vini, en alls konar miður góðar skoðanir -frjálslyndar, neikvætt skilið-  og sterkir straumar, sumir andkristnir í eðli sínu, leika þar lausum hala.  Þar er upplausnarástand í kenningu, siðferði og áherslum sem eru að stórskaða þjóðkirkjuna. Þjóðkirkjan þarf að fá aftur biskup og presta sem starfa í anda Sigurbjörns Einarssonar, fólk sem er trútt biblíulegri kenningu en ekki tækifærisinnaðir frjálslyndismenn. Frjálslyndi er slæmt þegar það víkur frá traustum, sígildum og góðum sannindum en gott þegar það finnur leiðir til að koma fagnaðarerindi Jesú Krists til skila til síbreytilegrar menningar.

En þjóðkirkjan ber ekki ein safnaða fingraför mistækra manna, það gera allir söfnuðir, kristnir sem og ekki kristnir. Allt mannlegt skipulag er háð stund og stað og um leið ófullkomið, einnig söfnuðurinn sem ég leiði, það játa ég án þess að hika. En aðalatriðið er þetta: Kristinn söfnuður á að vera trúr boðskap Jesú Krists og postula hans í Heilagri ritningu.  Frávik frá þeirri meginreglu kann ekki góðri lukku að stýra. Ef einhvers er þörf á okkur tímum, þá er það ný siðbót, þar sem lögð er áhersla á Ritninguna, trúna og náðina, rétt eins og siðbótarmenn 16. aldar gerðu á sínum tíma.