Óþolandi afskipti ríkis og borgar af kristnum söfnuðum

Er það hlutverk ríkisendurskoðunar að segja biskupi þjóðkirkjunnar fyrir verkum (það eru afskipti af málum sem ríkisvaldinu kemur ekki við)?  Er það hlutverk ríkisvaldsins að taka hluta af félagsgjöldum safnaðanna og nota í eigin þágu (það heitir á einföldu máli að stela)?  Er það hlutverk borgarráðs að úthluta peningum eftir því hvaða skoðanir viðkomandi styrkþegi hefur á siðferðismálum (það kallast mismunun og brot á almannarétti)?

Þetta eru aðeins örfá ný dæmi um yfirgang opinberra yfirvalda af starfi safnaðanna.  Hvar ætlar þetta að enda?  Þau yfirvöld sem við nú höfum bæði hvað varðar ríki og Reykjavíkurborg eru andkristileg og beita söfnuðina valdi til að koma fram vilja sínum.  Þetta er ranglæti sem þjóðin þarf að vita af.